De stad Vilnius is de laatste honderd jaar door veel verschillende landen en regimes overheerst geweest. De gewelddadige sporen van de laatste overheersing zijn heel indrukwekkend zichtbaar in het voormalige KGB-hoofdkwartier (nu het Museum of Genocide Victims).
De meeste kerken hebben ook hun wortels in het verre verleden liggen.
Omgekeerd tekent het de veerkracht van de bevolking, dat zij in een van de buitenwijken een eigen onafhankelijke Republiek met de naam Užupis hebben uitgeroepen. Elk jaar op 1 april (!!) wordt deze wijk even een “eigen republiek”, met eigen wetten, enzovoorts. Deze wijk Užupis, aan de andere kant van het riviertje de Vilnia, wordt met name bewoond door jonge mensen en kunstenaars.
Vilnius heeft veel studenten, vooral in taalwetenschappen en literatuur. Het valt op hoe goed en gemakkelijk de jongeren contact zoeken met de toeristen en hun taal (talen) heel goed beheersen.